تحلیل روند میزان بروز سل با استفاده از مدل رگرسیون قطعه ای خطی در ایران طی سال های ۸۷-۱۳۴۳

مقدمه و اهداف: بررسی روند تغییرات میزان های مشاهده شده، اطلاعات ارزشمندی را جهت نیازسنجی، طرح، بازنگری برنامه ها و شاخص های توسعه هرکشور فراهم می سازد. هدف از مطالعه حاضر، به کار بردن مدل رگرسیون قطعه ای در تعیین روند تغییرات میزان بروز سل در ایران بوده است. روش کار: در این مطالعه روند تغییرات الگوی میزان بروز سل در ایران طی 44 سال گذشته (87-1343) با استفاده مدل رگرسیون قطعه ای خطی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. برای برآورد پارامتر های رگرسیونی از روش های کمترین مربعات و آزمون جایگشت و از معیار اطلاع بیز (bic) نیز برای تصمیم گیری در انتخاب بهترین مدل از بین دو مدل رگرسیون پواسون و قطعه ای، استفاده گردید. تحلیل داده ها در نرم افزارهای آماری sas و joinpoint3.4 صورت گرفت. نتایج: با توجه به مقدار p به دست آمده از آزمون جایگشت، فرض وجود دو نقطه تغییر طی سال های 1372 و 1356 پذیرفته شد (0108/0p=). میزان بروز بیماری سل طی 11 سال اول بررسی سیر نزولی با 1/10% کاهش سالانه، برای قطعه دوم طی سال های72-1356 سیر صعودی با 3/4 درصد افزایش در میزان بروز سالانه و برای قطعه سوم سیر نزولی با 5/4 درصد کاهش در میزان بروز سالانه بوده است. همچنین برای حداقل 10 سال آخر به طور میانگین سالانه 5/4 درصد از بروز بیماری سل کاسته شده است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده از مدل رگرسیون قطعه ای می توان گفت، الگوی میزان بروز بیماری سل از سال 1371 به بعد روند نزولی داشته، که این کاهش از سرعت بالاتری در مقایسه با میانگین جهانی برآورد شده دارد، که نشان دهنده ارتقاء برنامه های کنترل بیماری سل و بهبود وضعیت بهداشتی در کشور است.